کمپانی BMW در سال 1972 شرکت BMW Motorsport GmbH را جهت فعالیت بر روی خودروهای مسابقه ای خود تاسیس کرد. در اواخر دهه 1970 میلادی، این شرکت در کنار فعالیت های مسابقه ای که داشت، اولین سوپراسپرت خیابانی خود را با نام BMW M1 جهت عرضه در بازار های جهانی تولید کرد. در سال 1993 نام این شرکت به BMW M تغییر پیدا کرد و اکنون با حدود نیم قرن تجربه، تحت این نام فعالیت می کند.

در حال حاضر گروه خودروسازی BMW خودروهای اسپرت خود را در سه مدل مختلف M Sport Package، M Performance و BMW M به بازار های جهانی عرضه می نماید که به ترتیب میزان قابلیت های اسپرت، در آن ها بیشتر می شود. M Sport Package تنها شامل تغییرات ظاهری و کیت بدنه اسپرت بوده که با تغییراتی اندک در بخش فنربندی همراه است. خودروهای M Performance این کمپانی آلمانی علاوه بر تغییرات ظاهری دارای تغییراتی در بخش فنی نیز است. و در نهایت خودروهایی که توسط BMW M تولید می شوند مرحله نهایی برای خودروهای اسپرت این گروه خودروساز آلمانی بوده و از مشخصات فنی و ظاهری کاملا مستقل بهره مند هستند.

دپارتمان موتوراسپرت ب‌ام‌و در واقع علاوه‌بر آماده‌سازی خودروها و حضور در مسابقات سرعت، ارائه کننده محصولات ارتقا یافته بر اساس استانداردهای شهری و جاده‌ای است. BMW M به معنای "موتور اسپرت" در ابتدا برای تسهیل برنامه مسابقه BMW ایجاد شد که در دهه‌های 1960 و 1970 بسیار موفق بود.

با گذشت زمان، BMW M اقدام به تکمیل مجموعه وسایل نقلیه BMW ارتقا یافته کرد که در حال حاضر بسیاری از علاقه‌مندان به محصولات این برند با آن آشنا هستند. عموما این خودروها با نشان M شناخته می‌شوند که از موتورهای ارتقا یافته، جعبه‌دنده و سیستم تعلیق اسپرت بهره‌مند هستند. همچنین برای بهبود عملکرد آیرودینامیکی، تغییرات ظاهری نیز بر روی خودروها اعمال شده است. شایان ذکر است تمامی مدل‌های M در مرکز خصوصی و تخصصی ب‌ام‌و در پیست مسابقات نوربرگ‌رینگ آلمان مورد ارزیابی قرار می‌گیرند.

اوایل دهه ۷۰ میلادی، دپارتمان M به‌عنوان زیرمجموعه خودروسازی ب‌ام‌و، رسمیت نداشت. ب‌ام‌و موتوراسپرت (BMW Motorsport) که مدتی بعد با نام اختصاری M به شهرت رسید، سال ۱۹۷۲ به‌عنوان یک شرکت با مسئولیت محدود (GmbH) در سیستم اداری آلمان ثبت شد.  تا پیش از این اتفاق مهم، خودروسازی ب‌ام‌و مستقیما در رقابت‌های سرعت شرکت می‌کرد و مدیریت تیم‌های ورزشی زیرمجموعه‌ خود را به عهده داشت. از دهه‌ ۷۰ میلادی، با رشد اقتصادی اروپا و رونق مسابقات اتومبیل‌رانی در کلاس‌های مختلف، ب‌ام‌و متوجه نیاز خود به مدیریت مستقل و تخصصی در دنیای موتوراسپرت شد.

یکی از مهم‌ترین دلایل تاسیس دپارتمان M در کمپانی ب‌ام‌و را می‌توان حضور ناموفق این خودروساز آلمانی در رقابت‌های اتومبیلرانی دانست. ب‌ام‌و در فصل‌های ۱۹۵۲ و ۱۹۵۳، سپس در ۱۹۶۷ و ۱۹۶۸ به‌عنوان تأمین‌کننده‌ پیشرانه و همکار با تیم‌های فرمول یک لولا، AFM، هک (Heck) و گریفزو حضور داشت؛ اما با هیچ‌کدام از آن‌ها به سکو نرسیدند. در سمت دیگر ماجرا، تا اوایل دهه‌ هفتاد میلادی، ب‌ام‌و به‌عنوان یکی از محبوب‌ترین و پرفروش‌ترین خودروسازان کلاس اسپرت در دنیا، شناخته نمی‌شد. با این اوصاف و با توجه موفقیت‌ برندهای ایتالیایی در دنیای موتوراسپرت و بازارهای جهانی، ثابت شد که برتری در مسابقات سرعت می‌تواند کلید افزایش فروش خودروهای اسپرت باشد.

در ابتدا، ۳۵ مهندس و کارمند برای فعالیت در M استخدام شدند. تعداد پرسنل، بعد از ۱۵ سال به ۴۰۰ نفر رسید که باتوجه‌به تیراژ تولید و حجم بالای فعالیت در زمینه‌های مختلف ورزشی و صنعتی، نشانه‌ای از مدیریت عالی و بهره‌وری بسیار خوب کارکنان در این شرکت بود. امروزه، تقریبا تمامی خودروهای ساخت ب‌ام‌و (به جز مدل‌های Z) با آپشن‌های سری M هم عرضه می‌شوند. از ب‌ام‌و سری یک گرفته تا لوکس‌ترین سدان یعنی از سری 7، در کنار کراس‌اوورهای X1 تا X7 قابل سفارش‌ می‌باشند.

محصولات تجاری ب‌ام‌و که سری آپشن‌های M داشته باشند، از نظر توانایی پیشرانه و امکانات رفاهی، متفاوت از نمونه استاندارد خواهند بود. به‌عنوان مثال، ارزان‌ترین نسخه ب‌ام‌و سری ۳ با امکانات M که اصطلاحا سری M3 نامیده می‌شود، حتما نسبت به قدرتمندترین مدل استاندارد سری ۳ ساخت کارخانه، قوی‌تر خواهد بود. علاوه‌بر این، امکانات اسپرت و مناسب رانندگی در پیست، مثلل سیستم تعلیق کم‌ارتفاع، صندلی‌های مسابقه‌ای، رینگ‌های بزرگ و لاستیک‌های پهن‌تر، صرفا با خریدار مدل‌های سری M قابل سفارش است.

در نگاه اول، ترکیب آبی کم‌رنگ، آبی‌پررنگ و قرمز در نماد تجاری M، عجیب به نظر می‌رسد چرا که، شباهتی به پرچم آلمان یا علامت‌های موجود در مسابقات سرعت ندارد. این رنگ‌ها، به شکل سنتی و ضمن همکاری تیم اتومبیل‌رانی ب‌ام‌و M با برندهای مختلف، شکل گرفته‌اند. رنگ قرمز، به شرکت روغن موتور امریکایی تکساکو (Texaco) اشاره دارد که سال‌ها پیش از تاسیس شرکت M ، حامی مالی و همکار تیم ب‌ام‌و در مسابقات بود. آبی کم‌رنگ در سمت چپ، از لوگوی ب‌ام‌و و پرچم ایالت باواریا گرفته شده است. آبی تیره در وسط، صرفا برای ایجاد زیبایی و نشانه‌ پایان همکاری ب‌ام‌و M و شرکت تکساکو، اضافه شد. درواقع، رنگ‌های آبی روشن، آبی تیره و قرمز، پیش از فعالیت شرکت موتوراسپرت ب‌ام‌و (BMW M)، نماد تیم اتومبیل‌رانی این برند بودند و پس از تاسیس این بخش، حرف M به رنگ‌های سه‌گانه، اضافه شد.